Dziewczęce „jak ja wyglądam”
W życiu dziewczynek dojrzewanie podzielone jest na kilka stacji.
Rosną piersi, pojawiają się włosy na nogach, a na twarzy wyskakują krosty. Przełomowa jest pierwsza miesiączka.
Czy przygotowaliście na to swoją córkę? Jeśli nikt z nią nie porozmawia, może postrzegać swój rozwój jako chorobę. A przecież to się nie zatrzyma, to zmiany nieodwracalne. Dlatego trzeba w tym trudzie dziewczyny wspierać.
Kolejną ważną stacją dojrzewania jest perspektywa wizyty u ginekologa.
I to nie z powodu ciąży. Chodzi o np. bolesne miesiączki. To bardzo osobiste przeżycie, sygnał, że jestem kobietą. Mama musi córce w tym pomóc, umówić wizytę, najlepiej u lekarza z dużym doświadczeniem w kontaktach z nastolatkami.
Niezmiernie ważna dla nastolatki jest też kwestia „jak ja wyglądam”. Na żadnym etapie rozwoju człowiek nie jest tak wrażliwy na punkcie wyglądu zewnętrznego, jak w czasie dorastania.
5 rad dla mamy (z całym szacunkiem – tata nie jest tu ekspertem)
- Wytłumacz córce, że miesiączka to naturalny etap dojrzewania. Powiedz, na czym to polega, ale nie cytuj podręczników biologii.
- Nie wmawiaj, że miesiączka jest czymś wstydliwym i córka nie powinna o tym z nikim rozmawiać. Nie spraw, by bała się poprosić o pomoc.
- Pomóż dobrać córce odpowiednie ubranie i biustonosz. Jeśli wstydzi się rosnących piersi, pomóż je ukryć, a jak chce mieć większe, kup push-up.
- Powiedz, że krosty są czymś naturalnym. Ten okres minie i skóra twarzy, dziś pełna krost, będzie normalna.
- Uświadom, że prawdziwy makijaż to dyskretne podkreślenie walorów, a nie nałożenie maski.
Drogi Rodzicu, świetnie trafiłeś.
Nasz wyjątkowy poradnik, instrukcja obsługi – zawarta w sześciu praktycznych książeczkach, zamknięta w poręcznym pudełku, magiczna jak kostka Rubika i napisana ostrym, bezkompromisowym jak Twój nastolatek językiem – jest właśnie dla Ciebie.
Jesteś szczęśliwym posiadaczem kolczastego nastolatka, do którego nie dołączono instrukcji obsługi. Nie złożysz reklamacji, ponieważ cenisz właśnie ten model i nie wymienisz go na żaden inny. Bo to przecież Twoje dziecko. Twoje dorastające dziecko.
Jakże szybko się zmienia, jak trudno Ci czasami odgadnąć, co nim kieruje, dlaczego jeszcze wczoraj było takie słodkie i potulne, a dziś się buntuje i wszystko robi po swojemu. Przestało kochać mamę i tatę? Nie szanuje rodziców? Popełniłeś jakiś błąd w wychowaniu? Nigdy tak nie myśl. Twój nastolatek potrzebuje Cię jeszcze bardziej niż kiedyś. Być może teraz potrzebuje Cię najbardziej w całej historii swego jeszcze krótkiego życia. Musisz tylko lepiej go poznać, dowiedzieć się, jak działa.
